qulbeçə

qulbeçə: is. <qul və fars. beçə> köhn.

1. Kiçik qul.

2. Keçmişdə təvazö üçün özünə, yaxud öz uşaqlarına işarə olaraq deyilirdi. <Hacı Qara:> Qalaya sifariş eləmişdim, qulbeçəniz bu malı təzə göndəribdir. M. F. A.. <Ağa:> . . İldə beş-on şahı qulbeçələrimə çörək pulu aparıram. Ə. H..

Игры ⚽ Поможем написать реферат

çörəkpulu — is. dan. Gündəlik dolanmaq, yaşamaq üçün cüzi pul, vəsait. <Ağa:> İldə beşon şahı qulbeçələrinə çörəkpulu aparıram. Ə. H.. <Hacı Sultan:> Yavaş yavaş alver edib, çörəkpulusunu qazanırdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhrəm — sif. və is. <ər.> 1. Çox yaxın sayılan, yaxın dost sayılan; sirdaş. O gedəndən bəri bir məhrəmim yox; Ləzzətim yox, söhbətim yox, dəmim yox. Q. Z.. <Mirzə Heydər:> Əlbəttə, gərək heç bir şey gizləməyəsən. Çünki biz məhrəmik. Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias